امروز ( که یکشنبه اس-چون نمی دونم کی این پست رو براتون میفرستم) بالاخره نامه ی سابق کارم رو موفق شدم از یکی از کارفرماهام بگیرم. یکیشون که اخرش هم بهم نامه رو نداد و انقدر عصبانیم کرد که اخرش یه متن بلند بالا واسش نوشتم از حرصم. زنک موسسه اش تعطیل شده بود و حرصش میومد یه نامه ی سابقه کار بهم بده.قیافتا از اونا که یعنی حزبلن؛ ولی واقعیتش اینجوری نبود. خودش و کل خانواده اش گرین کارت امریکا رو داشتن. هر تابستون امریکا بودن. کلی تو درخواستهام التماسش کردم که تروخدا، خیلی ضروریه، برا برنامه ی مهاجرتم نیاز دارم؛ سه ماه طولش داد و اخرشم گفت نمی دم و اب پاکی رو ریخت رو دستم. منم که کانادام و دستم از همه جا کوتاست. براش نوشتم نباید هم تو وضع منو درک کنی. کسی که خودش و خانواده اش گرین کارت امریکا رو دارن نباید هم میزان اهمیت این قضیه رو برا من درک کنه.
حالا بماند، این داستانا مهم نیست. مهم اینه که الان نامه ی سابقه کار دیگه مو گرفتم( اخه چند جا کار می کردم) و الان با این نامه امتیاز لازم رو میارم و نیازی به نامه ی اون زنک عقده ای ندارم. رفتم امروز تو سایت وس و ثبت نام کردم، دویست و پنجاه دلار کانادا. بعدشم با مانی پیاده رفتیم تا کانادا پست و مدارک رو براشون پست کردیم ( ریز نمرات مهر و موم کارشناسی و ارشد، و کپی مدرک ارشد و کارشناسی، و کپی ترجمه شون). هزینه ی پستشون هم چهارده دلار شد. حدودا یه هفته دیگه مدارک دستشون میرسه و از اون لحظه حدودا سی و پنج روز طول می کشه که ارزیابی بشن. تا اون موقع که باید بشه حدودای بیست تا بیست و پنج اکتبر، من هم امتحان ایلتسمو داده ام و میتونیم پروفایل باز کنیم. البته هنوز مدارک مانی رو تحویل وس ندادیم و به امتیاز اونا هم برای اکسپرس انتری نیاز داریم، ولی تا وقتی اونا از ایران اماده بشن میشه فقط با ایلتس و مدارک ارزیابی شده ی من پروفایل تشکیل داد و بعدا مدارک مانی رو اضافه کرد.
خلاصه که امروز یه اندکی خوشحالم که کارا داره یکم میره جلو. خدا رو شکر. هیولا میبینین راستی؟ ( گفتم خدا رو شکر یاد مهران مدیری افتادم
درباره این سایت